بی سواد سیاه وبیسواد سفید!

کسی که خواندن ونوشتن  را بلد نیستند؛ می گوییم بیسواد است ، بی سواد سیاه..... یعنی نمی توانند روی کاغذ سفید بنویسند و سیاهش کنند!

اما کسانی که چنین توانایی را دارند، کلی مدرک و دستک هم دارند،کلی عنوان علمی....   باید با سواد باشند ؛ ظاهرا هم هستند ، از بیسوادی سیاه پاک هستند ، اما رسالت علم،رسالت  انسانی، را فراموش می کنند، فهمی از علم ندارند... اینان بیسواد هستند اما از نوع سفید.... ذهن و فکرشان خالی وسفید است, چیز آن را پر نکرده،توهم دانایی دارند؛ مثل بادِ باد بادک که نه فایده ای برای خود دارد نه برای بادبادک ، با کوچک ترین تلنگری می ترکد؛ نه از باد چیز می ماند نه از بادبادک..... مشکل امروز جامعه ما بیسوادی است آن هم از نوع سفیدش!

فاصله کوتاه از افراط تا تفریط !

  تا دو سال قبل اگر مدیری در مدرسه دست دانش آموز موبایل می دید، چه ها که نمی کرد، انگار جرم عظیمی رخ داد و یا جنایت بزرگی به وقوع پیوسته ! و خانواده چرا کوتاهی کرده!

الان اگر دست دانش آموزی موبایل نباشد روزانه، باز همان مدیران  تماس می گیرند و جوری حرف می زنند که انکار  خانواده سبب  تعطیلی علوم شده!

  خدایا ، چرا این قدر فاصله این حجم از افراط  تا  تفریط کوتاه شده!
 

رسانه وعواطف

 

    عواطف و احساسات چیزی است که در ارتباط انسانی و رودررو منتقل‌شده و درک می‌شود که در هیچ ارتباط رسانه‌ای وجود ندارد.

دروازه بان خبر

خبری که به رسانه راه می یابد از دروازه های متعدد و از مسیری طولانی گذشته است ، برخی از این دروازه ها باز، برخی نیمه باز و تعدادی نیز کاملاً بسته هستند و رسانه آخرین گزیشنگر است که تصمیم می گیرد این خبر یا مطلب از طریق رسانه اش به مردم ابلاغ شود یا نه!
یک: گزینش خبر های مثبت از سازمان از میان واقعیات موجود از سوی مسئولان مربوط ارسال می شود( یعنی اخبار منفی سازمان و حتی اخباری که برای این سازمان خنثی تلقی می شود برای رسانه ها ارسال نمی شود.)
دوم: سلیقه شخصی مسئول  مورد توجه است
سوم: خط قرمزهای سازمان مورد توجه است

چهارم: در صورت ارسال خبر تازه  کار از اول شروع می شود که خبر اسالی از نظر رسانه منتشر کننده

1- مثبت است

2- از خطوط قرمز و سلیقه شخصی رسانه فرا نرفته

باس (۱۹۶۹) به عنوان یک طبقه بندی محدود اشاره کرد. طبق نظر او، که در واقع آمیزه وجمع بندی آرای وایت و مک نلی در مورد دروازه بانی خبری است، دو گروه دروازه بان وجود دارد:
۱) گرد آورندگان خبر (News gathers )؛
۲) پردازشگران خبر (News processors )؛

تولید های برتر

در تولید رسانه ای هر چه
از نوشتن به سوی تصویر،فیلم و بازی پیش برویم یعنی به سوی  فضای  #دیداری و #تعاملی- حرکتی بیش برویم؛ به  رسانه ای پویا تر و در عین حال جذابت تر و تاثیر گذارتر می رسم

مخاطب فعال یا منفعل

در گذشته به دلیل تأثیرگذاری مستقیم وسایل ارتباط جمعی بر مردم،نظریه ها بیشترمخاطبان رامنفعل فرض کرده و این نظریات طرفداران بیشتری داشت ، در حالی که امروزه به دلیل ظهور و رشد رسانه های تعاملی و  قدرت انتخاب گسترده‌ بیستر مخاطبان  فعال هستند

"مخاطب فعال» کسی است که می داند، می خواهد و می تواند که به شکل مناسب و میزان متناسب از رسانه ها بهره برداری کند، در حالی که «مخاطب منفعل» بی برنامه، بی قاعده و بیش از حد، همیشه و همه جا حاضر و ناظر است، او امیر رسانه ها نیست بلکه اسر دست. آنهاست.

«مخاطب منفعل» از خود اختیاری در مقابل پیامهای رسانه ای نداشته، سهمی در شکل گیری پیام ندارد و آغوش خود را به روی هر پیام و رسانه ای گشوده است و همه پیام در ناخودآگاهش شکل می گیرد. اما «مخاطب فعال» در مقابل پیامهای رسانه ای از خود واکنش نشان می دهد و خودآگاهش را در شکل گیری پیام مشارکت می دهد." سواد رسانه سال دهم

«

تولید رسانه ای

تولید رسانه شامل سه بخش است که شامل:

متن: در واقع همه ی اطلاعات، تصاویر، جلوه های صوتی و... که ظاهر محصول رسانه ای را نشان میدهد متن هستند

زیر متن: به پیام های پنهان و غیرمستقیمی که تولیدکننده پیام با بهره گیریِ هدفمند از فنون اثرگذاری بر مخاطب استفاده میکند، زیر متن میگویند. معمولا منتقدین آثار رسانه ای هستند که همه ی این علایم مخفی را کشف و بررسی می کنند.

فرا متن: به بخش بالا تر از این دو که خارج از متن و درون پیام است و شامل اوضاع محیطی، فرهنگی و عوامل بیرونی حاکم بر درک و اثرگذاری پیام است و حتّی گاهی مفهوم یا هدف هر پیام را به ضد آن چیزی که سازنده می خواهد تبدیل می کند، فرا متن میگوییم.

متن، زیر متن، فرا متن

 

 

درتصویر اول کتاب بی اهمیت نشان داده شده و رسانه تلویزیون مهم نشان داده شده و در تصویر دوم برعکس

متن و زیر متن وفرا متن

متن: تصویراستفاده از  رسانه

زیر متن:انتخاب  نوع رسانه

فرامتن: فراموش کردن کتاب و زیر پا گذاشتن کتاب